- وقتی می بینی ضریح نقطه ای شده است شبیه به مرکز یک پرگار و گویی تمام اشیا در اطراف را به طرف خود می کشد؛
وقتی می بینی حتی انگار آینه کاری ها و نقش و نگارها دوست دارند کنده شوند و به طرف ضریح بروند و حتی تمام حروف و واژه های متبرک در اطراف دوست دارند به حرکت درآیند؛
وقتی حس می کنی این مرکز ثقل منتظر آمدنت بوده است و وقتی حس می کنی، غریب طوس همچنان غریب است و تمام این آشنایان، تمام روشنایی ها، مثل وطن او نیست؛
اینجاست که چشم هایت خود به خود می جوشند و دست هایت به طرف ضریح قد می کشند؛ گویی این غریب، تمام غربا را در آغوش مهربان خود کشیده است.
روز سه شنبه 15 آبان ماه 1397 پس از مراسم عزاداری آخر ماه صفر از تمامی دانش آموزان عزادار با همکاری اعضای محترم انجمن اولیاء و مربیان با نذری آش رشته پذیرایی شد.
ضمن تشکر از اعضاء محترم انجمن اولیاء و مربیان امیدواریم این نذری ناقابل مورد قبول درگاه حق تعالی قرار گرفته باشد.
